HASTALIKLAR VE BELİRTİLERİ

Erginleri, 4,5-6 mm boyunda, genellikle ev sineğinin 2/3'ii büyüklüğündedir. Vücudun genel rengi sarımsı kahverengidir. Baş sarı, gözleri büyük, yeşil madeni pırıltılı, kenarları kırmızıdır. Thoraks abdomene oranla daha açık renkte olup üst tarafında ikinci segmentin alt yarısı ile dördüncü segmentin alt kısmının üçte ikisini kapsayan girimsi renkte 2 şerit vardır. Kanatları geniş olup üzerinde siyah ve soluk kahverengimsi şeritler vardır. Ayrıca kanatların kaide kısmına yakın yerde küçük nokta ve lekecikler mevcuttur. Bacakları kırmızımsı sarı olup üzerinde sarı ve siyah kıllar bulunur. Dişilerin abdomenlerinin sonunda kılıç şeklinde sivri yumurta bırakmaya yarayan ovipozitörleri vardır.

Yumurtaları mekik şeklinde ve beyazdır. Apod tipi larvası beyaz ve bacaksızdır. Vücudu 11 segmentten teşekkül etmiştir. Pupa koyu kahverengi renkte olup, fıçı şeklindedir.

Zararlı kışı toprakta pupa veya ağaç üzerinde kalan turunç meyveleri içinde larva olarak geçirir. İklim koşullarına göre ilkbahar sonu, yaz başında çıkan erginler beslendikten sonra yumurtalarını olgun meyvelerin kabuğu altında bırakırlar. Açılan yumurtalardan çıkan larvalar meyvenin etli kısmı ile beslenerek üç dönem geçirir ve olgunlaşınca kendisini toprağa atarak toprağın 2-3 cm. derinliğinde pupa olurlar. Larvanın gelişmesi özellikle sıcaklığa bağlı olup 9-18 gün arasındadır. Pupalardan ergin çıkışı ise yazın 10-12 gündür. Çıkan erginlerin cinsi olgunluğa erişip çiftleşmesi için 4-7 gün mantar, maya, fumajin gibi maddelerle beslenmeleri gerekir. Yumurtlamanın olması için sıcaklığın 16° C nin üzerinde olması şarttır. Erginin ortalama ömrü doğal koşullarda 30-50 gündür. Ege Bölgesinde yılda 4-5, Akdeniz Bölgesinde ise 7-8 döl verebilir.
 

YAŞAM ŞEKİLLERİ:

Akdeniz Meyve Sineği zararı larvası tarafından yapılır. Meyvenin etli kısmında beslenen larvalar, meyvenin bu kısmında bir yumuşama ve çöküntü meydana getirirler. Zarara uğrayan meyveler, vaktinden önce olgunlaşır, ve dökülür. İhraç edilen turunçgil çeşitlerindeki zararı ülke ekonomisi yönünden çok önemlidir.

Bu tür meyvelerin vuruklu ve enfekteli olması ihracata mani olmakta ve malın yurt dışına çıkarılmasına izin verilmemektedir. Yıllık zarar oranının Ege Bölgesinde % 5,2 - 78,9 arasında değişebileceği saptanmıştır. Dünyadaki subtropik ve tropik iklime sahip hemen hemen tüm ülkelere yayılmış bulunan zararlı, ülkemizde de Ege ve Akdeniz bölgelerinin sahil şeridi boyunca uzanan kısımların da devamlı faaliyet göstermektedir.
 

KÜLTÜREL MÜCADELE

Turunçgil bölgelerine zararlıya ara konukçuluk eden şeftali, incir, Trabzon hurması, turunçgil gibi çeşitler dikilmemelidir. Dökülen enfekteli meyveler toplanıp derin çukurlara gömülmelidir.
 

KİMYASAL MÜCADELE
 

Yukarda verilen formülasyona göre hazırlanan cezp edici + insektisit karışımı ağaçların güneyinde büyükçe bir dala ( 1-1.5 m2'lik alan) yapraklar iyice ıslanacak şekilde uygulanır. Zerrecikler yaprakların üzerinde belirgin olarak kalmalıdır. Ağaç başına ortalama 150 gr. İlaçlı karışım sarf edilir. Bir sıra ilaçlanır. Bir sıra atlanır, ikinci ilaçlamada ise ilaçlanmayan sıralar ilaçlanır.
 

İLAÇLAMA

Sonbaharda ( Eylül - Ekim ) turunçgillerde gelişme zamanında, özellikle en erkenci çeşit olan Satsuma mandarinlerinin olgunlaşmasından önce meyvelerde vuruk kontrolünün yanı sıra mutlaka trimedlure ihtiva eden Steiner tuzakları ve diğer plastik tuzaklar asılarak sinek çıkış kontrolü yapılmalıdır. Sineğin tespitinden sonra vuruk kontrollü yapılır veya mandarinler vurma olgunluğuna erişmişse derhal ilaçlamaya geçilir.

İlaçlamayı takiben tuzaklarda gene sinek görülüyorsa 7-10 gün ara ile hasada 10 gün kalıncaya kadar ilaçlamaya devam edilir. Günlük sıcaklık 16 °C altına düştüğünde ilaçlama gerekmez.Limon bahçelerinde ilaçlamaya lüzum yoktur.