ÖZELLİKLERİ

Hastalık etmeni, toprak kaynaklı bir fungustur. Bu fungusun gençken bölmesiz, ince ve dallanmış miselleri vardır. Kültüre alındığında beyaz ve genellikle yıldız görünümünde koloni oluşturur. İnce, uzun ve dallanmış saydam görünümlü sporangiofor'lar üzerinde sporangiumlar oluşturur. Bunlar genellikle limon ve yumurtamsı şekilde olup papilla adı verilen bir çıkıntıya sahiptir. Toprakta yeterince su bulunması halinde sporangiumların içinden 2 kamçılı, hareketli açık sarı renkli fasulye tanelerine benzer zoosporlar oluşarak etrafa yayılır. Bu zoosporlar sulama suyu, yağmur ile veya mevcut suda, aktif olarak yüzerek bitkilerin kök boğazına kadar ulaşırlar ve enfeksiyonları oluştururlar. Bu enfeksiyonlar genellikle yağışlı mevsimlerde sulama suyu veya yağmur sularının biriktiği iyi drene edilmemiş yerlerde daha çok görülür. Etmen kışı hastalıklı bitki artıkları üzerinde ve toprakta geçirir. Optimum gelişme sıcaklığı 30°C' dir.

 BELİRTİLERİ

Hastalık, çevre koşulları, enfeksiyonun oluşuna bağlı olarak bitkinin değişik dönemlerinde ve organlarında görülebilir. Erken dönemde enfeksiyon olduğunda fideliklerde çökerten olarak etkili olur. Bitki tarlaya dikilip gelişmeye başladıkça asıl zararı ve karakteristik belirtiler bu dönemde görülür. Bitkiler incelendiğinde kök boğazı, koyu yeşil, ileri dönemlerde kahverengi siyaha dönüşen bir renk değişiminin olduğu görülür. Bu renk değişimi kök boğazını kuşak gibi sarar. Bu enfeksiyon kök bölgesine de ulaşır, kök kabuğu kahverengi bir renk alır ve çürür.

Bu şekilde enfeksiyona uğramış bitkiler solmaya başlar. Normal sulama ve bakım işlemi yapılsa da bitki kendini toparlayamaz. Erken dönemde enfeksiyon olursa bu tip bitkilerden ürün almak mümkün olmaz. Daha ileri dönemlerde ise meyvelerin pazar değeri çok düşük olur. Etmenin yaprak ve meyvelerde enfeksiyon yaptığı kaydedilmekte ise de bu tip enfeksiyonlar ülkemizde henüz görülmemektedir. Enfeksiyonun yoğun olduğu tarlalardan ürün almak mümkün değildir.

Yaşayışı, yağmur suyu, sulama suyunun taşıdığı sporangiumlarla olup ülkemizin biber yetiştirilen hemen her yöresinde görülmektedir.

 KÜLTÜREL MÜCADELESİ YÖNTEMLERİ

Fide yetiştiriciliği yapılırken genel bir kontrol prensibi olarak tohumlar hastalıksız, sağlıklı bitkilerden sağlanmalıdır.
Fidelikler hastalıksız, temiz yerlerde kurulmalıdır. Fideler aşırı sulanmamalı havalandırılmalıdır.
Dikim yapılacak tarlaların tesviyesi iyi olmalıdır. Etmene konukçuluk eden diğer kültür bitkilerinin yetiştirildiği tarlalara hemen arkasından biber dikilmemelidir.
Ağır, su tutan tarlalar biber ziraatı için kullanılmamalıdır. Tarla drenajı iyi olmalı, aşırı ve dengesiz sulama yapılmamalıdır.
Dikim karık usulü yapılmalıdır. Fideler karık sırtına ( karık tabanından 10-20 cm yukarı) dikilmelidir. Mümkün olduğu takdirde her karık ayrı ayrı sulanmalıdır.
Bitkilere dengesiz gübreleme yapmamalı, özellikle aşırı azotlu gübre verilmemelidir.
Vejetasyon süresince tarlada görülen hastalıklı bitkiler sökülüp imha edilmelidir. Hasat sonrası da aynı işlem tekrar edilmelidir.

 TARIM İLAÇLARI İLE MÜCADELESİ

Ülkemiz ve dış ülkelerde konuya ilişkin ilaçlı mücadele çalışmaları sürmektedir. Bu güne kadar sonuçlanmış ve pratiğe önerilebilecek preparatlar mevcut değildir.