Fosfor bitkilerde nükleik asitin, fitinin ve fosfolipitlerin yapı maddesidir. Bitkilerde döllenme organlarının tam olarak gelişebilmesi için fosfor gerekli bir elementtir. Fosfor da bitki içinde metabolik etkinliğin az olduğu yaşlı dokulardan metabolik etkinliğin fazla olduğu genç dokulara taşınabilir ve bu yüzden noksanlık belirtileri önce yaşlı kısımlarda görülür. Fosfor noksanlığında bitkilerin büyümesi yavaşlar ve bitki yaprakları koyu yeşil bir renk gösterir. Bu durum bitki dokularında nitratın birikmesinden kaynaklanmaktadır. Ayrıca mısır gibi bazı bitkilerde fosfor noksanlığında yapraklarda mor veya bronz renk¬lenmeler görülür. Bitkilerin erken olgunluğa erişebilmeleri yeteri kadar fosforun bulunmasıyla gerçekleşebilir. Tohum ve meyvelerin oluşmalarında temel madde olan fosfor bu kısımlarda oldukça fazla bulunur. Bu yüzden noksanlık durumunda bu kısımlar önemli oranda etkilenir. Ayrıca fosfor noksanlığında kök gelişmesi de olumsuz yönde etkilenir. Sebzelerde fosfor noksanlığı bitki gelişmesindeki yavaşlama ve olgunluktaki gecikme ile ortaya çıkar. Genellikle diğer bitkilerde olduğu gibi sebzelerde de fosfor noksanlığı gelişmenin ilk devresinde göreceli olarak daha fazla görülür.

 

            Fosfor noksanlığı görülen hıyar bitkileri bodur kalır, yaşlı yaprakların uçları solar ve ölür. Domateste fosfor noksanlığı ile ilgili ilk belirtiler yaprakların altında kırmızımsı-pembe damarların gelişimiyle ortaya çıkar. Daha sonra bu damarlar yapraklarda yaygınlaşır. Sap incelir, yapraklar normallerine oranla küçülür. Bitkinin meyveye yatması gecikir. Varolan meyvelerde fosfor noksanlığının etkisiyle şiddetli bir döküm görülür, yani meyve oluşmaz. Diğer taraftan turp bitkisinde fosfor noksanlığında ortaya çıkan belirtiler domates bitkisinde görülen belirtilere büyük bir benzerlik gösterir. Kerevizde kök gelişmesi büyük ölçüde geriler, gövde zayıflar ve incelir. Soğanda ise fosfor noksanlığı genellikle gelişimin sonlarına doğru ortaya çıkar. Karnabahar, lahana, marul, ıspanak, pazı VB. çoğu yaprakları yenen sebzelerde fosfor noksanlığı yaprakların alt kısımlarında kırmızımsı-pembe rengin görülmesi şeklinde ortaya çıkar.

Bitkiler gereksinim duydukları fosforun büyük bir bölümünü gelişmelerinin ilk devrelerinde alır ve bunu çeşitli organlarında biriktirirler. Gelişmenin sonlarına doğru fosfor tohum ve meyveye aktarılır ve orada birikir. Bitkiler fosforu temelde primer orta fosfat iyonu (H2PO~4) şeklinde alırlar. Sekonder orta fosfat (HPO""4) iyonu şeklinde alınan fosfor oldukça azdır.

 

        
Kimyasal gübreler arasında fosforlu gübrelerin daima önemli bir yeri olmuştur. Bunda fosforun önemli metabolik işlevleri nedeniyle noksanlığında ürünün miktar ve kalitesi yönünden önemli oranda kayba uğraması yanında, toprakların çoğu kez alınabilir (yarayışlı) fosfor bakımından yetersiz olması ve gübrelerle toprağa verilen fosforun kolayca fikse olarak yarayışsız hale gelmesi gibi faktörler etkilidir. Fosforun makro besin elementleri arasında toprakta hareket yeteneğinin (mobilitesi) en az olması, fiksasyonu ile yakından ilgilidir. Çünkü toprakta yeteri kadar fosfor bulunduğu ve yıkanması da zor olduğu için noksanlık genelde söz konusu değildir. Gübreleme dışında fosfor pek çok yollardan toprağa dahil olur. Topraktaki organik madde ile kaya ve minerallerin ayrışması sonucu bitkilerin kullanabileceği fosfor oluşur. Ancak çoğu durumda toprakta yeteri kadar fosfor olmasına karşın bu fosfor bitkilerce alınamaz ve fosfor noksanlığı ortaya çıkabilir. Özellikle toprak sıcaklığı düşük olduğunda, toprak reaksiyonu aşın asit ve alkali olduğunda, ortamda daha kolay alınabilir iyonlar bulunduğunda bitkilerin fosfor alımı azalabilmektedir.

Fosforlu gübreler, bitki besin maddesi olarak fosforu alınabilir halde içeren veya toprağa uygulanmasından sonra bünyesindeki fosforun alınabilir şekle dönüştüğü kimyasal bileşiklerdir.



 

KİMYASAL GÜBRELER ANSİKLOPEDİSİ içerisinde yüzlerce organik ve kimyasal gübrelere ait, İMALAT FORMÜLLERİ ve ÜRETİM YÖNTEMLERİ mevcuttur. Bu ansiklopedi içerisindeki kimyasal ve organik gübreleri, hiçbir teknik makina kullanmadan ve hiçbir teknik destek almadan tekbaşınıza imal edebilirsiniz.



 

GÜBRE ÜRETİMLERİ

VE

İMALAT FORMÜLLERİ



Herhangi bir organik gübre üretimi düşünüldüğünde ve bu konuda kaynak arandığında ORGANİK GÜBRELER ANSİKLOPEDİSİ sizler için iyi bir gübre üretim kaynağı olabilir. ORGANİK GÜBRELER ANSİKLOPEDİSİiçerisinde yüzlerce organik gübrelerin ÜRETİM FORMÜLLERİ ve İMALAT TEKNİKLERİ mevcuttur.



Herhangi bir kimyasal gübre üretimi düşünüldüğünde ve bu konuda kaynak arandığında KİMYASAL  GÜBRELER ANSİKLOPEDİSİ sizler için iyi bir gübre üretim kaynağı olabilir. KİMYASAL GÜBRELER ANSİKLOPEDİSİ içerisinde yüzlerce kimyasal gübrelerin ÜRETİM FORMÜLLERİ ve İMALAT TEKNİKLERİ mevcuttur.




Organik ve kimyasal gübrelerde kullanılan hammaddelerin fiziksel ve kimyasal özellikleri,kimyasal formülleri, nerede ve nasıl kullanıldığı ve ne içerisinde çözündüğüne ait, geniş bilgi ve kaynağı TARIM HAMMADDELERİ ANSİKLOPEDİSİ içerisinde bulabilirsiniz.


ORGANİK GÜBRELER ANSİKLOPEDİSİ ve KİMYASAL GÜBRELER ANSİKLOPEDİSİ herkesin çok kolay anlayabileceği ve herkesin çok rahat kullanabileceği sade bir dille yazılmıştır.Bu ansiklopediler yardımı ile kendi gübrenizi kendiniz üretebilir veya gübre üretiminde mevcut işlerinizi geliştirmede sizlere yol gösterici olabilir.

 

 

 

PROPER KİMYA